سرقت ادبی چیست؟ مدت‌هاست که محققان به موضوع سرقت ادبی پرداخته‌اند. عمل سرقت ادبی شامل کپی کردن کار، ایده یا کلمات شخص دیگری و ادعا کردن آنها به عنوان متعلق به خودتان است. تخلفات آکادمیک از این قبیل، اصول اساسی یادگیری علمی در مجامع علمی را نقض می کند. سرقت ادبی در نشریات علمی انواع و آثار متعددی دارد.این موارد در این مقاله همراه با راه های پیشگیری از آن مورد بحث قرار گرفته است.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و علل
برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی می توان از چندین راه استفاده کرد. سرقت ادبی در تحقیقات علمی بیشتر به شرح زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
سرقت ادبی به شکل مستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند، اما به درستی به آنها اعتبار نمی‌دهد. در این صورت سرقت ادبی جدی ترین جرم است و ممکن است منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و پیگرد قانونی شود.
شما می توانید به روش های مختلفی مرتکب سرقت ادبی مستقیم شوید، از جمله کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، خواندن کار یک همکار، یا خواندن یک دست نوشته منتشر نشده. سرقت ادبی غیرمستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع یا اجازه استفاده شود. کسب مجوز در صورت لزوم و اعتبار مناسب همه منابع، بخش اساسی تحقیق است.
2. سرقت ادبی از خود
در سرقت ادبی، شخص از مطالب منتشر شده قبلی بدون استناد یا کسب اجازه برای کار جدید، مجددا استفاده می کند. این ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، اما همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و ممکن است دستنوشته شما رد شود.
خود سرقت ادبی می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود، مانند ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای که بسیار شبیه به نسخه منتشر شده است، یا استفاده از داده‌ها یا یافته‌های مشابه نسخه خطی دیگر. خط قبلی در آن استفاده شده است. یک محقق همچنین ممکن است با استفاده از انتشارات یا تصاویر قبلی خود بدون ارجاع یا مجوز مناسب، سرقت ادبی کند.
محقق باید اطمینان حاصل کند که آثار منتشر شده قبلی آنها به درستی استناد شده و در صورت لزوم مجوز گرفته شده است. انتشارات جدید محققان نیز باید شامل تحقیقات و ایده های اصلی باشد.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی کلمات و ساختار جمله دیگری را می گیرد و کمی آنها را تغییر می دهد. با این حال، از آنجایی که ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی اعتبار مناسبی ندارند، همچنان سرقت ادبی است.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله کپی کردن سبک و محتوای نویسنده دیگر، تغییر چند کلمه یا جایگزینی کلمات در متن اصلی با مترادف.
در هنگام ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققین باید به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را در این فرآیند تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
این نوعی سرقت ادبی است که در آن دو یا چند منبع با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. به دلیل اعتبار نادرست ایده ها و آثار نویسنده اصلی، همچنان سرقت علمی محسوب می شود.
چندین روش را می توان برای ارتکاب سرقت ادبی موزاییک استفاده کرد، از جمله استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، و خلاصه کردن چندین منبع.
هر زمان که یک سند جدید ایجاد می شود، محققان باید اطمینان حاصل کنند که به درستی همه منابع را اعتبار می دهند و از کلمات خود استفاده می کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. برای محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند، برخی از رایج ترین عواقب زیر است:
رد نسخه خطی
در صورتی که سرقت ادبی شناسایی شود، به احتمال زیاد رد صریح نسخه خطی وجود دارد. واکنش نامطلوبی مانند این می تواند ضربه جدی به حرفه یک محقق باشد، زیرا به اعتبار و اعتبار آنها آسیب می رساند. محققان همچنین ممکن است پس از رد نسخه‌های خطی‌شان، بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه پروژه‌هایشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
شهرت دانشمندان می تواند توسط سرقت علمی به شدت آسیب ببیند. محققان ممکن است در نتیجه اعتماد و احترام خود را از دست بدهند و همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای آنها دشوار کند. شهرت آسیب دیده همچنین می تواند آینده شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
در صورتی که محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شود. کپی کردن آثاری که توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند غیرقانونی است و سرقت ادبی نقض این حقوق تلقی می شود. اقدام قانونی علیه محققی که سرقت ادبی می کند در برخی موارد امکان پذیر است.
ابطال گواهی
علاوه بر این، تحقیقات سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود. در نتیجه این امر، محققان ممکن است آسیب های شغلی شدیدی را متحمل شوند. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک موضوع دانشگاهی جهانی، سرقت ادبی بر ایران نیز تاثیر می گذارد. ایران در سال های اخیر گام های متعددی برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی برداشته است. ایران سرقت ادبی را به عنوان یک جرم جدی تلقی می کند و کسانی را که مجرم شناخته شوند با مجازات های شدید مجازات می کند.
MSRT (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) اقدامات متعددی را برای پیشگیری و مقابله با سرقت علمی انجام داده است. MSRT به عنوان بخشی از مأموریت خود برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
سرقت ادبی در ایران به عنوان یک جرم جدی دانشگاهی تلقی می شود و محققین به دلیل آن می توانند به شدت مجازات شوند. بسته به سطح سرقت ادبی، مجازات متفاوت خواهد بود. برای سرقت ادبی در ایران مجازات های مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات ها در ایران برای سرقت ادبی است. در صورتی که مدرک یک محقق به دلیل سرقت ادبی لغو شود، ممکن است مانع پیشرفت شغلی و شغلی قابل توجهی شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است امکان تعلیق یک محقق به دلیل سرقت ادبی وجود داشته باشد. آنها ممکن است در دسترسی به منابع و بودجه محدود باشند، که باعث می شود نتوانند به کار خود ادامه دهند.
ممنوعیت انتشار
در برخی موارد، اگر محققین به سرقت ادبی متهم شوند، ممکن است با ممنوعیت انتشار مواجه شوند. در این مدت اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. شغل و شهرت دانشمندان می تواند تحت تأثیر نامطلوبی قرار گیرد.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، ممکن است برای محققینی که مرتکب سرقت ادبی شناخته شوند، جریمه نقدی نیز در نظر گرفته شود. بسته به سطح سرقت ادبی، جریمه متفاوت خواهد بود.
پیامدهای قانونی
در موارد سرقت ادبی، اگر محققین به دلیل نقض قوانین کپی رایت مجرم شناخته شوند، ممکن است جریمه یا زندانی شوند.
ایران به عنوان بخشی از تلاش های خود برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی مستقل (NREC) توسط MSRT با هدف نظارت بر اخلاق در تحقیق ایجاد شده است. یکپارچگی آکادمیک توسط دستورالعمل های NREC برای تحقیقات اخلاقی و با ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان ارتقا می یابد.
علاوه بر NREC، موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیته‌های اخلاقی خود را برای حفاظت از اخلاق پژوهشی ایجاد کرده‌اند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در موسسه آنها با استانداردهای اخلاقی مطابقت دارد.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
این ابزار کار دانشجویی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی را با توجه به هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می کند. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Turnitin معمولاً توسط دانشگاه ها و ناشران برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزار Plagiarism Checker X یک دست نوشته را برای سرقت ادبی در برابر پایگاه داده آثار منتشر شده بررسی می کند و آن را شناسایی می کند. این ابزار علاوه بر ایجاد گزارش سرقت ادبی، هرگونه شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتاری به نام Grammarly خطاهای املایی و گرامری و همچنین سرقت ادبی را بررسی می کند. در این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه شده و هرگونه شباهت برجسته می شود. دانشجویان و محققان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
با Copyscape، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه نسخه خطی خود با آثار منتشر شده و برجسته کردن هرگونه شباهت تشخیص دهید. این ابزار علاوه بر بررسی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی نیز تولید می کند. مقالات آکادمیک معمولاً با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک دست نوشته را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده قبلی مقایسه می کند تا مشخص کند که آیا سرقت ادبی در آن وجود دارد یا خیر. با استفاده از این ابزار می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و شباهت‌های بین دست‌نویس و آثار منتشر شده خود را بررسی کنید. مقالات علمی به طور منظم برای سرقت ادبی با استفاده از iThenticate بررسی می شوند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده شناسایی می کند. گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. در مقالات علمی، سرقت ادبی با استفاده از نرم افزار DupliChecker قابل تشخیص است.
داوران مجلات علمی چگونه سرقت ادبی را در مقالات تشخیص می دهند؟
بازرسی دستی
به منظور تشخیص سرقت ادبی، داوران مجلات علمی از بازرسی دستی به عنوان ابزار اولیه استفاده می کنند. مقایسه نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع به بازبینان کمک می کند تا سرقت ادبی را شناسایی کنند. با صرف زمان برای بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزار تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند. آنها نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و هرگونه شباهت را برجسته می کنند. این نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه های خطی و آثار منتشر شده را نشان می دهد.
داوران مجلات آکادمیک معمولاً از Turnitin، iThenticate و Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
بررسی مرجع
کشف سرقت ادبی در مقالات نیز از طریق بررسی مرجع انجام می شود. مقایسه ای بین مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران وجود دارد. استنادها به درستی قالب بندی می شوند و هیچ نقل قولی حذف نمی شود.
یک بازبین همچنین منابع ذکر شده در دستنوشته را بررسی می کند تا مطمئن شود که به درستی استناد شده و محتوای ذکر شده با اصل مطابقت دارد. در صورت وجود هرگونه مغایرت، ممکن است نیاز به بررسی بیشتر باشد.
مقالات علمی و پیشگیری از سرقت ادبی
دستورالعمل ها و بهترین شیوه ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان رعایت شود. در زیر برخی از مؤثرترین راه‌ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آمده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی، استناد برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. هر زمان که از اثر شخص دیگری استفاده می کنید، اعتبار برای نویسنده اصلی ضروری است. در پایان مقاله، فهرست منابع و استنادهای درون متنی وجود دارد. نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (های) منبع اصلی باید در نقل قول داخل متن ذکر شود. فهرست مرجع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله بر اساس نام خانوادگی نویسنده باشد.
سبک های APA، MLA و شیکاگو رایج ترین سبک های استنادی هستند که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند. برای محققین مهم است که خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کنند و به طور دقیق به دستورالعمل ها پایبند باشند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
جستجوگرها برای سرقت ادبی می توانند سرقت ادبی را در یک نسخه خطی با شناسایی نمونه هایی از آن تشخیص دهند. به منظور بررسی سرقت ادبی، محققان می توانند از برخی ابزارهای آنلاین استفاده کنند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را می توان با نسخه خطی مقایسه کرد تا هرگونه شباهت را شناسایی کند. محققان می توانند قبل از ارسال نسخه خطی، سرقت ادبی را با استفاده از چک کننده سرقت علمی شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
در بازنویسی، شما ایده ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بازگو می کنید. مهم است که اطمینان حاصل کنید که هنگام نقل قول، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری استفاده می کند و کمی ساختار کلمات و جمله را تغییر می دهد.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام نوشتن ترجمه خود استفاده کنند. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع نیز برای اعتبار مناسب کار نویسنده اصلی ضروری است.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی حق دارند از آثار خود تحت قوانین کپی رایت محافظت کنند. تحقیقات باید در کشورهایی منتشر شود که از قوانین کپی رایت ملی پیروی می کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. قوانین و مقررات حق چاپ باید توسط محققین آشنا شود تا از هرگونه تخلف سهوی جلوگیری شود. برای برخی از آثار و اشکال، ممکن است مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
در مقالات علمی، اجتناب از سرقت ادبی با استفاده از کلمات خود بسیار مهم است. هنگام ارائه ایده ها یا کارهای دیگران مهم است که آنها را بازنویسی کنید. در صورت استفاده از نقل قول مستقیم، باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. همچنین مهم است که محققان هنگام جمع بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
حفظ سوابق دقیق منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی ضروری است. مراجع و اطلاعات مرتبط مانند عنوان، نویسنده، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محققان ثبت شود. در پایان باید با استفاده از این اطلاعات یک فهرست مرجع دقیق ایجاد شود. محققان باید سوابق دقیقی را برای جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اعتبار مناسب همه منابع حفظ کنند.
کار خود را مرور کنید
یک محقق باید مطمئن شود که تمام منابع را به درستی اعتبار بخشیده و از سرقت ادبی قبل از ارسال کار خود اجتناب کرده است. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری مهم است. بررسی یک نسخه خطی قبل از ارسال برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی مهم است.
Result
عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان و همچنین پیامدها و بهترین راه های جلوگیری از آن درک شود.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی، استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال است.
علاوه بر این، داوران مجلات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی و تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی مهم هستند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، بازبینان از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
به عنوان یک قاعده کلی، این مسئولیت محققین است که اطمینان حاصل کنند که کار آنها با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی مطابقت دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. استفاده از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها می تواند به محققان کمک کند تا تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی علم را حفظ کنند.